İzmİt Sakarya Zonguldak (5-9 Haziran 2017)
5-9 Haziran 2017
İzmit Sakarya ve Zonguldak
İstanbul'dan 600 km yol ve 8960 mt irtifayı geride bıraktık. Bisikletle Türkiye turumuzun 1/10’luk kısmını geride bırakalı 10 gün oldu. Başımıza bazı aksilikler gelmesine rağmen, artık meyve ağaçları, fındıklık ve solunda uçsuz, hırçın ve bucaksız Karadeniz var bu bizi motive ediyor.
Yolumuzun Kefken’den sonrasında İzmit’e dönmesinin sebebi; bir arkadaşımızın yanına uğramak ve Decathlon’dan bir kaç ekipman almaktı. Sağolsun arkadaşımız bizi kahveler ve keklerle ağırladı. Birlikte bisiklet kullandık. Ancak İzmit şöförleri çok ahlaksız. Laf atanlar mı dersin, yanından kıl payı geçenler mi hepsi burada sağolsunlar. Bizi bu konuda çok hayal kırıklığına uğrattılar.
Geceyi Çınarlıdere Mesir Alanı’nda geçirdik. Son derece güzel bir şekilde işletilen bir belediyenin mesir alanıyla karşılaştık. İçeride onlarca meyve ağacı çeşiti, bir sürü kaynak çeşmesi, masalar, sallanan koltuklar, koşu parkuru var ve en güzeli de kimse kamp yapmanıza karışmıyor.
Bir amcayla tanıştık çocuğu polis olmak istiyormuş ama renk körü olduğu için kabul etmemişler. Emekli olmuş ve artık günlerini koşu yaparak geçiriyormuş Çınarlıdere Mesir Alanı’nda. Bize de oranın en tatlı çeşmesini tarif etti ve gerçekten çok güzel bir doğal kaynak suyuna sahip şelaleden geliyormuş.
Yola koyulduk, Sakarya Merkez’e doğru gidiyoruz. Geceyi Sakarya'da bulunan dayımda geçireceğiz ve iftar yemeğine gidiyoruz. Bizi çok güzel karşıladı. Ekipmanları eve taşıdık, güzel bir duştan sonra iftar yemeğini yedik ve yıkanacak eşyaları makinaya attık. Bizim için bunlar lükstü, sonuçta banyomuzu çeşmelerden yapıyorduk. Çamaşır ve kap kaçakları da aynı şekilde çeşmelerde temizliyorduk.
Sakarya Bisiklet Sevenler Derneği şubesine uğradık, sağolsun dostlarımız bizi çok güzel karşıladılar. Çaylar, sodalar ve en güzeli de bitmesini istemediğimiz muhabbetler çayların yanında aperitif gibi tatlı tatlı gitti. Güzel hediyelerimizi de teslim ettikten sonra hayırlı olsun diyerek, hatıra fotoğrafımızı çekip eve geri döndük.
Sabah ekipmanları hazırlayıp yola çıktık. Önümüzde Sakarya’nın tatil kasabası Karasu vardı. Yolumuzu şaşırdığımız için, orman yoluna girdik. Güzel de oldu Limandere’den geçerek gece 12’den önce Karasu’ya varmış olduk. Rüzgar, Limandere’ye inen virajda küçük bir kaza geçirdi. Eğimleri %10 keskin virajları olan Karadeniz yollarını daha temkinli inmek gerekliymiş.
Limandere’ye indiğimizde bizi yaşlı iki amca İngilizce konuşarak karşıladı. Yabancı zannetmişler bizi, biz Türküz dedik daha bir gururlandılar. Buyurun gelin dediler ama bizim Karasu’ya ulaşmamız gerekiyor diyerek ayrıldık oradan.
Karasu’ya gece vardığımızda oldukça kalabalık bir sahille karşılaştık. Akçakoca’ya doğru ilerleyince D010 karayolunun solunda boş bir arazi bulduk ve sahilde çadır kurmadan tulumları çekerek yattık.
Sabah olduğunda güneşin altında sıcak sıcak kahvaltımızı yapıp Karasu’dan Akçakoca’ya doğru yol aldık. Akçakoca’ya vardığımızda yağmur başlamadan sağlam bir kamp kurmak için Ceneviz Kalesini tercih ettik. Ancak oldukça dağıtılmış tadilat nedeniyle kapalıdır diye bir tabela gördük. İçeriye bir girdik her yer çöplük içinde, en temiz yeri bulup etrafı da biraz toparladık.
Sabah güzel bir yağmurla karşılaştık, neyse ki eşyaları toplamıştık. Yağmurdan korunmak için kale duvarlarının arasındaki oyuklara sığındık.
Sağanak yağmur bitince, üzerimize yağmurluk giysi ve ayakkabıları geçirip devam ettik. Yolda lastiğim patladı. Artık rutin, her gün birimizin lastiği kesin patlıyor. Terk edilmiş bir ev bulduk, lastiği tamir etmek için uygun bir yerdi. Lastiği onarım yola koyulduk ancak meydanda yine bir sağanak yağmur yolumuzu kesti. 2 saat bekledik ve yavaşlayınca yağmur yeniden yola çıktık.
Gün batmadan Zonguldak Alaplı’ya vardığımızda Tolga arkadaşımızın sürücü kursu olan bir Dayısı bizi karşıladı. Bize limanda kamp alanı gösterdi. Ancak sağanak yağmur başlamak üzere olduğu için kurs minibüsünün içinde kalmayı tercih ettik. Otelde kalmamız için çok ısrar etseler de bizim yolculuk karnemize uygun değil. Kamp ve couchluk şeklinde konaklayarak Türkiye turunu gerçekleştirmek istiyoruz. Güzel bir akşam yemeği ısmarladıktan sonra bizi yatırmak üzere minibüse bıraktı. Sabah da güzel bir kahvaltı yaparak bizi yolcu etti sağ olsun.
Zonguldak Alaplı’dan çıkmadan önce balıkçı çarşısındaki Özen Bisiklette Umut adında bir dostumuz vardı onun da yanına uğradık ve eksiklerimizi giderdik. Yedek fren telim yoktu onu aldım. Umut arkadaşımız aynı zamanda havanın yağışlı olması sebebiyle bizi o gece evinde misafir etti.
Ertesi gün Ereğli'ye doğru yola çıktık.
İzmit Sakarya ve Zonguldak
İstanbul'dan 600 km yol ve 8960 mt irtifayı geride bıraktık. Bisikletle Türkiye turumuzun 1/10’luk kısmını geride bırakalı 10 gün oldu. Başımıza bazı aksilikler gelmesine rağmen, artık meyve ağaçları, fındıklık ve solunda uçsuz, hırçın ve bucaksız Karadeniz var bu bizi motive ediyor.
 |
| Çınarlıdere Mesire Alanı |
 |
| Asırlık Çınarlara Yapılan Çıkış Merdivenleri |
Geceyi Çınarlıdere Mesir Alanı’nda geçirdik. Son derece güzel bir şekilde işletilen bir belediyenin mesir alanıyla karşılaştık. İçeride onlarca meyve ağacı çeşiti, bir sürü kaynak çeşmesi, masalar, sallanan koltuklar, koşu parkuru var ve en güzeli de kimse kamp yapmanıza karışmıyor.
Bir amcayla tanıştık çocuğu polis olmak istiyormuş ama renk körü olduğu için kabul etmemişler. Emekli olmuş ve artık günlerini koşu yaparak geçiriyormuş Çınarlıdere Mesir Alanı’nda. Bize de oranın en tatlı çeşmesini tarif etti ve gerçekten çok güzel bir doğal kaynak suyuna sahip şelaleden geliyormuş.
 |
| Çınarlıdere Mesire Alanı |
 |
| Ev Hali =) |
Sakarya Bisiklet Sevenler Derneği şubesine uğradık, sağolsun dostlarımız bizi çok güzel karşıladılar. Çaylar, sodalar ve en güzeli de bitmesini istemediğimiz muhabbetler çayların yanında aperitif gibi tatlı tatlı gitti. Güzel hediyelerimizi de teslim ettikten sonra hayırlı olsun diyerek, hatıra fotoğrafımızı çekip eve geri döndük.
 |
| Sakarya Bisikletliler Derneği |
Sabah ekipmanları hazırlayıp yola çıktık. Önümüzde Sakarya’nın tatil kasabası Karasu vardı. Yolumuzu şaşırdığımız için, orman yoluna girdik. Güzel de oldu Limandere’den geçerek gece 12’den önce Karasu’ya varmış olduk. Rüzgar, Limandere’ye inen virajda küçük bir kaza geçirdi. Eğimleri %10 keskin virajları olan Karadeniz yollarını daha temkinli inmek gerekliymiş.
Limandere’ye indiğimizde bizi yaşlı iki amca İngilizce konuşarak karşıladı. Yabancı zannetmişler bizi, biz Türküz dedik daha bir gururlandılar. Buyurun gelin dediler ama bizim Karasu’ya ulaşmamız gerekiyor diyerek ayrıldık oradan.
Karasu’ya gece vardığımızda oldukça kalabalık bir sahille karşılaştık. Akçakoca’ya doğru ilerleyince D010 karayolunun solunda boş bir arazi bulduk ve sahilde çadır kurmadan tulumları çekerek yattık.
 |
| Kumsalda Çadırsız Bir Gece |
Sabah güzel bir yağmurla karşılaştık, neyse ki eşyaları toplamıştık. Yağmurdan korunmak için kale duvarlarının arasındaki oyuklara sığındık.
 |
| Kaleler Kimi Zaman Sığınaklardır |
Gün batmadan Zonguldak Alaplı’ya vardığımızda Tolga arkadaşımızın sürücü kursu olan bir Dayısı bizi karşıladı. Bize limanda kamp alanı gösterdi. Ancak sağanak yağmur başlamak üzere olduğu için kurs minibüsünün içinde kalmayı tercih ettik. Otelde kalmamız için çok ısrar etseler de bizim yolculuk karnemize uygun değil. Kamp ve couchluk şeklinde konaklayarak Türkiye turunu gerçekleştirmek istiyoruz. Güzel bir akşam yemeği ısmarladıktan sonra bizi yatırmak üzere minibüse bıraktı. Sabah da güzel bir kahvaltı yaparak bizi yolcu etti sağ olsun.
 |
| Yağışlı Bir Günde Zonguldak Tünellerini Bir Bir Geçerken |
Zonguldak Alaplı’dan çıkmadan önce balıkçı çarşısındaki Özen Bisiklette Umut adında bir dostumuz vardı onun da yanına uğradık ve eksiklerimizi giderdik. Yedek fren telim yoktu onu aldım. Umut arkadaşımız aynı zamanda havanın yağışlı olması sebebiyle bizi o gece evinde misafir etti.
Ertesi gün Ereğli'ye doğru yola çıktık.
Yorumlar
Yorum Gönder
test